Verified answer

เพลงเก่าที่นำมาขับร้องใหม่คือ การอนุรักษ์ แต่เพลงไทยสากลใหม่ ๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา แต่คนรุ่นใหม่ ร้องและถูกกำหนดจากค่ายเพลง ให้เป็นเพลงลูกทุ่งบ้างหรือนำมาร้องใหม่ เพื่อเหตุผลทางการตลาด ที่จริงถ้าฟังกันจริง ๆ จัง ๆ จะรู้ว่า ตัวเพลงและสำเนียงการร้องมันไม่ใช่เพลงลูกทุ่ง เพียงแต่เราเคยฟังของเก่ามาก่อน ของใหม่เลยฟังแล้วแปลกไป นักร้องบางคนก็ร้องใช้ได้ บางคนได้แต่ร้องอย่างเดียว โดยไม่สนใจสำเนียงและความชัดเจนของภาษา ซึ่งฟังแล้วอาจไม่ถูกหูคนฟังรุ่นเก่าสักเท่าไร

หนทางในการเยียวยาการอนุรักษ์เพลงเก่าเมื่อนำกลับมาร้องใหม่นั้น คือ

- รัฐบาลต้องหันมาดูแลในเรื่องการเรียนการสอน การใช้ภาษาไทยของนักเรียน ตั้งแต่รุ่นเด็กเล็กไปจนถึงรุ่นอุดมศึกษา ต้องให้เด็กรุ่นใหม่ศึกษาภาษาไทยให้ดี รู้จักศัพท์ในหลายระดับ ตั้งแต่ศัพท์พื้นฐาน ต่อยอดไปถึงการทำความรู้จักกับศัพท์ชั้นสูง เพื่อให้ภาษาไทยแตกฉาน

- หาผู้ร้องเพลงที่ใช้ถ้อยคำได้อย่างถูกต้อง มีการให้รางวัลกับการขับร้องได้ดีและถูกต้อง เพื่อให้บรรยากาศที่อึมครึมได้สว่างไสวอีกครั้ง

- สนับสนุนให้ครูเพลงได้ประพันธ์เพลงใหม่ ๆ อย่าเพิกเฉยหรือท้อแท้ต่อสถานการณ์ที่เป็นอยู่

- ถ้าไม่มีค่ายเพลงที่พยายามยัดเยียดเพลงแนวนิยมอย่างเดียว ตลาดก็จะมีความหลากหลายที่จะเดินไปได้ด้วยตัวของมันเอง โดยมีศิลปะและความสามารถเป็นตัวกำกับ

เด็กสมัยนี้ร้องเพลงไทยไม่ชัดเพราะมาจากนักร้องต้นแบบ คิดว่าถ้าไม่ตามกันจะไม่เดิร์น ทำทั้ง ๆ ที่เรารู้ว่ามันไม่ถูกต้อง...ทุกวันนี้การดีไซน์ดนตรีมันโมเดิร์นอยู่แล้ว ดังนั้นการร้องก็ควรจะชัดถ้อยชัดคำค่ะ

ขายเสียงกับขายหน้าตาค่ะ ต้องแยกตรงนี้ให้ได้ก่อน

นักร้องรุ่นก่อนต้องใช้เสียงไปแลกมาค่ะ เพื่อผลักดันตนเองสู่ความสำเร็จ พรสวรรค์+บวกพรแสวง

สมัยนี้ค่ายเทปวิ่งหาคนหน้าตาดีมาฝึกเอาค่ะ เพลงก็ บอกว่า เป็นในสไตล์ของตัวเอง บางเพลงก็เหมือนบ่นอะไรงึมงำพึมพำ บางเพลงก็ตะคอกใส่หูคนฟัง อิอิ แต่วัยรุ่นก็ชอบกันจัง

เป็นยุคสมัยค่ะ อย่างโรสจะติดเพลงเก่าๆ เพราะมีพี่ๆที่โตกว่ามากๆ พี่ๆจะฟังแบบนั้น แต่พี่บางคนก็ฟังเพลงรุ่นใหม่เช่นกัน ก็ไม่ใช่ไม่เพราะนะคะ ก็ มีเพราะอยู่เหมือนกัน แต่คิดว่า เทียบชั้นกันไม่ได้ กับนักร้องที่เป็นศิลปินโดยจิตวิญาณ ไม่ใช่ศิลปินดูกดันให้ดังแบบนี้

พูดถึงเพลงเก่าเอามาร้องใหม่ เพลงเก่าเพราะมากไงคะ เป็นอมตะไปแล้ว เวลาใครเอาร้องใหม่ ย่อมเกิดการเปรียบเทียบค่ะ เค้าถึงได้หนีจุดนั้น ด้วยการทำดนตรีใหม่ สอดแทรกบางอย่างลงไป ทีนี้ จะปู้ยี่ปูยำกันอย่างไร ก็บอกว่า เป็นเพลงเก่า เอามาร้องแบบแนวใหม่ เป็นสไตล์ของตัวเองของศิลปิน อิอิ เริ่ดมาก...

อย่างไรก็ช่วยๆกันเข้าใจเค้าหน่อยก็แล้วกัน

เห็นด้วยค่ะ แต่ก็มีบางเพลงเหมือนกันนะคะที่ร้องใหม่แล้วก็ฟังเพราะไปอีกแบบ

อยู่ที่คนจะเลือกฟังกันน่ะ อันไหนไม่เพราะก็อย่าไปฟังให้เสียอารมณ์เลยนะคะ

เค้าร้องออกมาเพลงขายไม่ได้ก็เลิกทำเองแหละค่ะ

รู้สึกเสียดายของ เหมือนกับทำเสียของ ประมาณนี้

แต่หากฝีมือถึง ร้องดี ไพเราะ(แบบน้องตั๊กแตน ชลดา) ไม่ต้องหลบเสียง หรือเสียงเป็ด ฯลฯ ก็ว่าไปอย่าง เปิดใจกว้าง รับได้เสมอ

โลกมันเปลี่ยไปตามยุคสมัย ตอนเป็นเด็กยังฟังเพลงเก่าที่วัยรุ่นนำมาร้องใหม่ผู้ใหญ่ว่าไม่เพราะ เรายังเคยว่า เชย ไม่พัฒนา ตอนนี้กรรมตามสนองแล้ว ลองกลับไปใช้เหตุผลที่เราเคยว่าไป เออ ก็ใช่ ไม่ชอบก็ไม่ฟัง หาแบบที่ชอบมาฟัง

ศิลป์แห่งเพลงนั้น อยู่ที่เครื่องประดับที่ต่างไปตามยุคสมัยแต่โครงสร้างแห่งเนื้อและทำนองก็คงเดิม.....ทำใจ จาก ธ้มจัย.

เนื้อหาเพลงเดิมทรงคุณค่า มีการสัมผัสดีค่ะ การแต่งที่ไพเราะ ไม่เหมือนรุ่นใหม่ ทำให้มีการนำเพลงเหล่านั้นกลับมาร้อง โดยใส่ทำนองให้สอดคล้อยกับยุคสมัย ทำให้คนฟังรุ่นเก่า ไม่ไพเราะค่ะ แต่ก็ฟังไปเรื่อยๆก็ไพเราะอีกแบบค่ะ เปิดใจรับฟังเพลงหลายรูปๆแบบแล้วจะรู้ว่า แต่ละแบบก็มีความไพเราะในตัวค่ะ