Verified answer

...ผมตอบตรงๆเช่นกันครับว่า..ผมยังไม่ได้ทำอย่างที่คุณได้ถามมาทั้งหมด...!!!

แต่...อย่างน้อยผมก็ได้ทำเพียงบางอย่างเช่น..แยกขยะเปียกและขยะแห้งไว้ที่หนึ่ง แยกขยะที่เป็นสารพิษไปเผาในเตาเผาขยะมีพิษโดยเฉพาะ และผมเห็นด้วยในแนวความคิดของคุณ แต่...โอกาศที่จะทำให้ประสบผลสำเร็จอย่างที่คุณปรารถนา ซึ่งผมเองก็ต้องการเหมือนคุณเช่นกัน คงจะ.."สำเร็จได้ยากมาก" สำหรับประเทศไทย...?

.....ทำไม...ผมจึงพูดว่าโอกาศที่จะประสบความสำเร็จเป็นไปได้ยาก เพราะคนไทยและหน่วยงานของรัฐทุกภาคส่วน ไม่เห็นความสำคัญของกระบวนการคัดแยกขยะอย่างเป็นรูปธรรม ในการดำเนินการต้องทำอย่างบูรณาการทุกภาคส่วน จะให้ใครเพียงส่วนเดียวทำคงแก้ปัญหาได้ยาก โดยเฉพาะรัฐบาลฯต้องประกาศเป็นนโยบายในการทำงานให้เป็น.."ปัญหาของชาติ"

.....มีการประชุมผู้นำท้องถิ่นทุกภาคส่วน มีการประชาสัมพันธุให้ประชาชนรู้ว่ารัฐบาลฯจะทำเป็นแผนแม่บทการแก้ปัญหาขยะอย่างเป็นรูปธรรมแบบบูรณาการ และเริ่มจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไล่มาถึงทุกภาคส่วนอย่างที่ได้พูดเอาไว้แล้ว และสุดท้ายคือประชาชนทุกครัวเรือน ต้องช่วยกันทำอย่างพร้อมเพรียงกัน ที่สำคัญที่สุด..ถ้าใครหรือหน่วยงานไดไม่ทำต้องถือว่า.."ผิดกฏหมาย" และต้องมีโทษเป็นความผิดที่ค่อนข้างรุนแรง อาจจะเป็นการเปรียบเทียบปรับเป็นเงินที่มีจำนวนมากพอสมควร เพื่อให้เกิดความเกรงกลัวในการทำความผิด เพราะถ้าไม่มีการกำหนดโทษก็จะไม่ได้รับความร่วมมืออย่างเป็นรูปธรรม เพราะคนจะคิดว่าถึงไม่ทำก็ไม่มีปัญหาอะไร นี่คือความคิดของคนไทย

.....ผมเคยได้ไปดูงานเรื่องนี้ที่ประเทศญี่ปุ่น เมื่อปี2536 คนญี่ปุ่นจะแยกขยะจากในครัวเรือนทุกครอบครัว ใส่ถุงขยะพลาสติกที่แยกไว้เป็นสีชัดเจน สีเขียว,สีเหลือง,และสีแดง จากนั้นก็นำขยะมาใส่ในถังที่มีสีทั้งหมดตั้งอยู่ที่จุดที่กำหนดตามริมถนน รถขนขยะก็จะมานำขยะที่แยกไว้ใส่แยกในที่เก็บขยะของรถขยะ แล้วนำไปคัดแยกยังที่คัดแยกเพื่อนำไปทำลายอีกต่อหนึ่ง เป็นขบวนการทั้งระบบ ขยะที่เป็นสารพิษจะส่งไปทำลายในเตาเผาเฉพาะ ส่วนขยะทั่วๆไปก็นำไปเผาในเตาเผาที่ทำให้เกิดพลังงานไฟฟ้าจากการเผาขยะด้วย

.....ประชาชนของญี่ปุ่นมีคุณภาพมากครับ ผมยังไม่แน่ใจว่าในชีวิตของผมที่เหลืออยู่นี้ คนไทยและประเทศไทยจะประสบความสำเร็จในการคัดแยกขยะอย่างถูกต้อง และนำไปเผาทำลายอย่างถูกวิธีได้หรือไม่ เป็นเรื่องที่ท้าทายมากนะครับ....!!!!!

แยกค่ะ มี 3 ถุง คือ เปียก, แห้ง และรวมมิตร

1. ถุงเปียก ใส่เศษอาหาร ขนม ผลไม้ ที่เน่าเสียได้ อยู่ในครัวค่ะ

2. ถุงแห้ง ใส่เศษกระดาษต่างๆ เพราะคนเก็บขยะจะได้เอาไปขายได้

3. ถุงรวมมิตร พวกภาชนะโฟม พลาสติก ขวดแก้ว

*** พวกขยะที่มีสารพิษ ส่วนใหญ่ จะเลี่ยงไม่ใช้ค่ะ

เช่น พวกสเปรย์ ช่วยป้องกัน Green House Effect พวกถ่านไฟฉาย ถ้ามีจะเก็บไว้เอาไปทิ้งตามห้างสรรพสินค้า ที่เขามีถังขยะสำหรับสารพิษค่ะ เพราะบ้านเรา เห็นรณรงค์เรื่องรักษาสิ่งแวดล้อมกัน เหตุใด...... ถังขยะหายากจัง!

เรื่องนี้คิดได้ 2 แง่ ครับคือ

ประเด็นแรกการแยกขยะทำให้ง่ายและสะดวกต่อการเก็บขยะ

ประเด็นที่สองคนเก็บขยะไม่ต้องเหนื่อยมาถึงก็แบกขึ้นรถไปได้เลย

แล้วที้ง 2 อย่างอย่างไหนดีกว่ากันครับ

ปล. แต่ผมก็แยกขยะให้เขาน่ะครับ เพียงแต่อยากรู้เฉยๆๆๆๆๆ

แยกแล้วค่ะ เป็นขยะเปียก ขยะแห้ง และขยะรีไซเคิล (ให้คนเก็บขยะโดยเฉพาะ)

ส่วนขยะเป็นพิษส่วนใหญ่จะห่อให้มิดชิดแล้วทิ้งถุงเดียวกับขยะแห้งค่ะ

การแยกขยะ เป็นเรื่องง่าย ๆ ไม่ยุ่งยาก แถม ยังได้เงินใช้อีกด้วย โดยเฉพาะพลาสติก ได้ราคาดีด้วยนะ

บอกตรงๆเลยค่ะ ยังไม่แยกเลยค่ะ ถ้าอยู่ที่บ้าน แต่ถ้าไปข้างนอกสถานที่บางแห่งที่มีแยกไว้ก้อจะแยกค่ะ ตอนนี้ทำได้แค่ใช้ถุงพลาสติกน้อยลง...ซึ่งจริงๆควรจะแยกขยะออกก่อนนำไปทิ้ง แต่นะ...เราเป็นไม่มีระเบีบนวินัย เหมือนต้องมีคนมาบังคับ ถึงจะทำตาม ต้องมีบทลงโทษ อะไรมาณนี้ ไม่ดีเลย รู้ทั้งรู้ยังทำไม่ดี

ไม่ยากถ้าอยากทำ ไม่ต้องรอจิตสำนึกเรื่องโลกร้อนหรอกหาคนสนใจน้อย เพราะมัวแต่ห่วงทำมาหากินกัน แต่อยากให้มองว่า ขยะคือเงินที่ทุกคนมองข้าม

ที่บ้านแยกขยะเอามาขายเป็นรายได้เสริมมาตั้งนานหลายสิบปีแล้ว เศษเล็กเศษน้อยเก็บขายหมดเพราะเงินดี พวกที่ขายไม่ได้ก้อพยายามเอาไปทำประโยชน์หมด เหลือทิ้งน้อยมากจริงๆ