Verified answer

น่าสนใจและมุมมองละเอียดดีครับ ผมต้องย้อนไปตั้งกะตอนเด็กๆเลยว่าเป็นเรื่องจริงที่ลืมสังเกตุไปได้ แม้ปัจจุบันเข้าวัดไหว้พระก็ลืมคิดว่าทำไม?ตอนเด็กนี่จะไปทำบุญกับย่าทวดประจำ ในวันปรกติก็จะวิ่งเล่นในวัดช่วยพระล้างภาชนะและกระโถนบ่อยๆเวลามีงานตักบาตรประจำอำเภอก็จะมีหน้าที่รับเปลี่ยนบาตรหลวงพ่อ คือวัดแต่ก่อนมันเงียบ มันมีหนังสืออ่าน และมีอะไรๆกินอร่อยๆแล้วหลับ(ประมาณ6-10 ขวบเมื่อ30ปีที่แล้ว)

...จากคำถามพอจะตอบประสงค์ของอุบาสกอุบาสิกาทั้งหลายได้ว่า

เป็นมารยาทที่พึงปฎิบัติสืบกันมา

1) การมีสะไบพาดเฉียงไปทำบุญนอกเหนือจากเรียบร้อยสวยงามแล้ว ยังใช้เพื่อวางรองถวายภัตตาหาร(ผ้าประเคน)ก็ได้

2)เมื่อพระท่านเริ่มสวดการสำรวมแรกของพุทธมามกะคือสำรวมกาย(การจัดร่างกายเครื่องนุ่งห่มไห้เรียบร้อยเพราะเวลาก้มกราบไม่หลุด หล่น หรือ แหลม )

3)เป็นไปได้คือการสำรวมใจอย่างพร้อมเพรียงและเป็นไปโดยอัตโนมัติของสังคม ที่เมื่อพระท่านสวดต้องตั้งใจครับ

เป็นวัฒนธรรมพื้นถิ่นที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน คล้ายๆกับการใส่ชุดขาวเข้าวัดของคนภาคกลางในยุคปัจจุบัน พระท่านเวลาเทศนาก็ไม่ได้ใส่ผ้าอาบน้ำฝนเทศนา ท่านก็ต้องคองจีวร รัดปะคด เหมือนเป็นแบบฟอร์มชาวบ้านก็เลยมีแนวคิดที่ว่า น่าจะมีแบบฟอร์มเหมือนกัน และชาวบ้านทางเหนือ อิสาน และลาว ต่างก็ทอผ้าได้เอง ก็เหมือนกับการเอาผ้าที่ทอมาอวดฝีมือกันและเวที่ที่น่าจะได้โชว์ก็คงมีแต่ในวัดเท่านั้น

ผู้หญิงห่มสไบก็เพื่อปกปิดหน้าอกให้มิดชิดเรียบร้อยเพราะสมัยก่อนยังไม่มีบราหรือเสื้อบังทรง ดังนั้นถ้านุ่งผ้าถุงก็ควรห่มสไบให้เรียบร้อยด้วย แต่ตอนดิฉันบวชพราหมณ์ ดิฉันใส่เสื้อยืดขาว-กางเกงวอร์มสีขาว(ซื้อจากวัดน่ะแหละ) ไม่ห่มสไบ(แต่แต่งกายเรียบร้อยมิดชิด)ก็ไม่เห็นมีแม่ชีหรือพระต่อว่า ขึ้นอยู่กับเจตนาและการกระทำค่ะ ถ้าคิดว่าเราแต่งสุภาพเรียบร้อยและสำรวมดีแล้ว ใครก็ว่าไม่ได้หรอก ดีซะอีกเคลื่อนไหวได้ถนัดคล่องแคล่วไม่มีโป๊หรือวับแวมแน่นอน^^o

สไบนี่เป็นแฟชั่นตกค้างจากอินเดียรึเปล่าคะ ^_^

โดยเฉพาะคนอินเดียวสมัยก่อน เวลาเขาจะเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า หรือถามธรรมกับพระ

ก็จะนุ่งผ้าที่ค่อนข้างเรียบร้อย ไม่ใส่สร้อย แหวน

ไม่อวดร่ำอวดรวยเพราะแสดงความให้เกียรติพระสงฆ์

สีที่คิดว่าไม่ต้องย้อมแล้วก็เป็นกลางที่สุด คือสีขาวคะ

ถ้าไม่มีก็สีสุภาพได้นะคะ สีอ่อนๆ ไม่ฉูดฉาดไป

ส่วนสไบนั้น ก็เป็นวัฒนธรรมเขาด้วยคะ

คือ เขาจะใส่ผ้าอื่นก่อน แล้วห่มทับด้วยสไบ

สำหรับผู้หญิงแล้ว มันก็ไม่โป๊ด้วยคะ สมัยก่อนคงไม่มีชั้นใน

แต่สมัยนี้คงปิดรอยชั้นใน (ขอโทษนะคะ ถ้าไม่สุภาพ)

บ้านเราคงเปลี่ยนแบบสไบมาเรื่อยๆ จนเป็นแบบปัจจุบัน

ส่วนที่ว่าทำไมห่มเฉพาะตอนพระสวด ก็คงเป็นประเพณีอย่างหนึ่งมั้งคะ

ถือว่าก่อนหน้านั้นยังไม่ทำพิธี เลยไม่ห่มคะ

หรืออากาศร้อน?

สืบเรื่องมานานสมัยคุณย่าคุณทวดยังไม่ใส่เสื้อผ้านะแหละ มีสะไบปกปิดเท่านั้น หากไม่ไปวัดก็จะโทงเทงกันไป ขนาดไปตลาดยังปล่อยกันเลย ดูภาพผู้หญิงเชียงใหม่ไปตลาดสมัย ร.5 ได้ นั่นแหละสาเหตุการจัดสะไบตอนพระท่านทำพิธี เดี๋ยวจะไม่ดีกับวัดว่างั้น

สมัยก่อนเขาไม่ถือกัน มันเหมือนๆ กัน จึงดูเป็นธรรมดา อย่าไปคิดอะไรมาก

เราคิดว่า

อาจเป็นเพราะได้รับอิทธิพลจาก พราหมณ์

เนื่องจาก พราหมณ์ ในอินเดียสมัยก่อนนั้น เป็นผู้สืบทอดวิชาความรู้ ในคัมภีร์ ไตรเวท พิธีกรรม จารีต ประเพณี ศิลปะวัฒนะธรรม และคติความเชื่อต่าง ๆ ให้สืบทอดต่อไป หรือไม่สืบทอดก็ได้โดยใช้ชีวิตตามปกติชนคนธรรมดาทั่วไป คงไว้ให้ผู้ใดในตระกูลสืบทอดแทน พวกไศวนิกาย จะถือเพศ นุ่งขาว ห่มขาว ถือศีล มีครอบครัวได้ อยู่บ้าน

ซึ่งหากเปรียบกับผู้เฒ่าผู้แก่บ้านเรานั้น เปรียบได้ว่า ท่านเป็นผู้ที่ สืบทอด พิธีกรรม จารีต ประเพณี ศิลปะวัฒนะธรรม และคติความเชื่อต่าง ๆ ให้สืบทอด มายังเรา ซึ่งเป็นชนรุ่นหลัง

ส่วนที่เป็นผ้าสีขาวก็เนื่องมาจาก น่าจะเป็นการแสดงถึงความบริสุทธิ์ โดยไม่มีการปรุงแต่ง หรือ แต่งแต้มเติมสี

การพาดผ้าสะไบตอนพระสวด น่าจะเกิดจาก การที่ต้องการทำให้ดูสวยงาม มีระเบียบเรียบร้อยมากกว่า คือ ไม่ปล่อยให้ยาวรุงรัง ขัดไม้ขัดมือ ไม่น่าจะเกี่ยวกับความเชื่อใดๆ(พราหมณ์ก็มีสะไบพาดเหมือนกัน)