Verified answer

ถ้าคุณไม่เดือดร้อนเรื่องการเงิน ก็ควรให้แต่ต้องทำข้อตกลงว่า คืนยังไง เมื่อไหร่ เช่น ผ่อนทุกเดือนๆ ละ xxx บาท ไม่มีดอกเบี้ย ต้องจ่ายคืนภายในวันที่ yy ของทุกเดือน ถ้าสายหรือไม่ส่งในเดือนนั้นๆ ให้คิดดอกเบี้ยเป็นอัตราเท่าไหร่ก็ว่าไป และที่สำคัญอย่าปริปากว่าจะยกหนี้ให้เป็นอันขาด

ที่แนะนำอย่างนี้ก็เพราะ การที่ลูกไม่มีวินัยทางการเงินจึงทำให้เป็นหนี้สินล้นพ้นตัว ไม่มีปัญญาหาเงินก้อนมาปิด ตัดดอกเบี้ยที่งอกเอาๆ ถ้าคุณใจอ่อน ให้ไปง่ายๆ รับรองว่าครั้งนี้ก็จะสูญเงินต้น ครั้งหน้าก็จะมีอีก และมีมาเรื่อยๆ ค่ะ

ไม่ต้องคิดมาก....ถ้าคุณพร้อมไม่มีปัญหาเรื่องการเงิน และถ้าสิ่งที่ลูกคุณขอ เป็นเรื่องจริงมิได้หลอกเรา และเขาเดือดร้อนจริงๆ และที่สำคัญเขากระทำพฤติกรรม(ขอยืมเงิน)บ่อยหรือไม่ ถ้าเขาไม่เคยกระทำ...ก็เป็นหน้าที่ของพวกเรา ที่เป็น พ่อ-แม่ ที่จะต้องดูแลช่วยเหลือเขา....หน้าที่ของพ่อ-แม่ มีตั้งแต่ เราเริ่มรู้ว่าได้ตั้งท้องเขาแล้วก็ต้องปฎิบัติดูแลเขาไปจนกว่าเราจะตายจากไปหรือเขาด่วนตายจากเราไป....

ลูกคุณเป็นหนี้จริงๆ ก็น่าจะช่วยเหลือค่ะ แต่ต้องทำตามข้อที่คุยกันไว้ และบอกเหตุผล ที่คุณให้ลูกยืมเงินด้วย และถึงอย่างไรก็เป็นครอบคัวเดียวกัน ไม่ต้องกลัวว่าลูกคุณจะหลอกคุณค่ะ และคุณเองน่าจะรู้จักนิสัยของลูกคุณดีพอ แต่ถ้าคุณคิดว่าลูกคุณเอาเงินไปใช้ จ่ายอย่างอื่นก็อย่าให้ดีกว่าค่ะ เก็บไวช่วยเหลือเวลาที่เดือดร้อนจริงค่ะ

ถ้าแม่มีกำลังเงินพอ ช่้วยเถอะค่ะ แล้วถ้าลูกเอามาใช้คืนโดยที่เขาพร้อมแล้วไม่ลำบากก็รับไปสิค่ะ ดิฉันเวลาลูกมาขอยืมเหมือนกันถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงก็จะยกให้เลย เราช่วยลูกก็มีความสุข ดีกว่าให้เขาไปเป็นหนี้คนอื่นแล้วดจ้าหนี้มาทวงถึงบ้าน

ให้ยืมค่ะ แต่ขอให้คืนครบทั้งหมดก่อนแล้วค่อยเอาเงินมาแบ่งให้สองคน

ดิฉันไม่ทราบว่าลูกอีกคนจะได้รับด้วยเหตุผลอะไรเพราะคุณไม่ได้ระบุมา

ถ้าเขาไม่ได้เดือดร้อนอะไรก็แนะนำอย่างนี้ค่ะ

ก็ลองพิจารณาที่มาที่ไปของหนี้ก่อน ว่าลูกไปกู้แบงค์ทำไม ตั้งแต่เมื่ิอไร และเงินเอาไปทำอะไร ถ้าเป็นดิฉันเห็นว่าเงินนั้นได้นำไปใช้ในทางที่ดี ก็เหมาะสมน่าช่วย แต่เอาไปใช้หนี้บอล เล่นพนัน เปียแชร์ ก็ไม่ต้องมาคุยกันดีกว่า ให้ยืมได้แล้วก็ต้องดูความสะดวกของคุณด้วย ให้ลูกยืมแต่ตัวเองไม่มีจะกินก็อย่าให้ยืมเลย เท่าที่ฟังลูกคุณไม่มีปัญหาร้อนเงิน แค่ไม่อยากเสียดอกเบี้ย ถ้าคุณเสียดายตังค์ดอกเบี้ยก็ให้เขายืม แต่การกู้ยืมแบงค์มันก็ต้องเสียดอกเป็นธรรมดา ถ้าวันหน้าเขาต้องไปกู้อีกก็ต้องเสียดอกอีก อาจเป็นโอกาสดีให้เขาฝึกนิสัยระเบียบวินัยในการใช้จ่าย แต่ระวังอย่าให้ยืมบ่อยเดี๋ยวคุณลูกจะติดเป็นนิสัยยืมจัง เพราะธนาคารคุณแม่ใจดี ไม่มีดอกเบี้ยค่ะ แถมบางทีเห็นเป็นแม่ลูกกันก็ผัดผ่อนเงินต้นด้วย ยังงั้นยิ่งจะพูดยาก เพราะคุณจะเกิดอาการสงสารลูกด้วย คิดดูดีๆนะคะ

เป็นแม่ต้องช่วยลูกก่อนสิครับ ลูกมีปัญหามาคนเป้นแม่ต้องช่วยเหลือลูกก่อนนะครับ ช่วยเขาไปก่อน ส่วนเขาจะช่วยเหลือแม่ในภายหลัง เป็นเรื่องส่วนตัวเขานะครับ มันอยุ่ที่สามัญสํานึกของเขาเองครับ

ปัญหาอยู่ตรงการเงินพร้อมหรือเปล่า ถ้าพร้อมไม่เดือดร้อน ทำไมจะไม่ช่วยล่ะคะ ในเมื่อเป็นลูก ทำบุญ ทำทานยังทำได้ ช่วยเขาแล้ว ถ้าเขาไม่ใช้คืนก็ต้องดูว่าทำไม เขาอยู่ในสภาพที่ใช้คืนไม่ได้หรือว่าไม่อยากใช้คืน แล้วค่อยว่ากันต่อไปในการยืมครั้งต่อไป เพราะถ้าเป็นดิฉัน เวลาเดือดร้อนจริงๆจะนึกถึงคนในครอบครัวก่อน ถ้าอยู่ในสภาพที่ช่วยได้ แต่ไม่ช่วยนี่ ก็ไม่รู้จะกล่าวคำอะไร นอกจากเสียใจและเสียความรู้สึกอย่างที่สุดค่ะ