Verified answer

ตอนที่ยังโสดอยู่ ก็พอมีบ้าง เวลาเงินเดือนออกจะต้องมีชวนเพื่อนๆ ไปหาอะไรอร่อยๆกิน ทำแบบนี้เดือนหนึ่งรายครั้ง เพราะปกติจะกินกันแบบไม่แพง ส่วนดื่มนั้นไม่มีเลย เพราะเป็นคนไม่ดื่มสุราอยู่แล้วจ้า พอหลังจากที่ไม่โสดแล้ว การคบเพื่อนก็เปลี่ยนไป เก็บทุกกิจกรรมถวายให้แด่ครอบครัว ลูก และสามี หมด ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นคนไม่มีเพื่อนคบ หรือ คนไม่คบเพื่อนไปโดยปริยาย

ส่วนใหญ่ที่บ้านทุกวันศุกร์ หรือ วันเสาร์ เพราะว่าญาติเยอะ สังสรร บ่อย แต่โดยส่วนตัวแล้ว เดือนละ 3 ครั้ง (สถานที่ที่บ้านค่ะ)ไม่นิยมออกไปร้าน ยกเว้นวันที่เครียดค่ะ

เราไม่ดื่มไม่เที่ยว เพราะเฉพาะค่าใชจ่ายรายเดือนก็ไม่พอ แต่ถ้ามีอะไรพิเศษหรือนัดพบกันในกลุ่มก็ไปร่วมแต่ไม่ดื่มแอลกอฮอร์จ้า

เลิกยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่ควรทำมาสักพักนึงแล้ว บริหารและจัดการครบเดือนแล้วเลยคล้ายกันเกือบทุกวัน

เงินเดือน ถือเป็นสิ่งตอบแทนที่เราทำงานเหน็ดเหนื่อยมาทั้งเดือน

เพราะฉนั้น คนที่ให้รางวัลความเหน็ดเหนื่อยก็คือตัวเราเอง......

การให้รางวัล หาความสำราญนั้น เรียกง่าย ๆ ว่าหาความสุขใส่ตัวนั่นเอง

สำหรับเรื่องดื่มไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่

แต่จะพาพ่อ แม่ และ น้องๆ หาร้านอร่อย ๆ กินกัน

ไม่งั้นก็ขึ้นเขาลงห้วยก็ว่ากันไป แล้วแต่โอกาส

แต่ยังไงซ้า.......

ส่วนหนึ่งต้องมีตังค์เก็บไว้ใช้ในอานาคตด้วย

เพราะเราไม่รู้ว่า อานาคตจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง.... ชิมิ

ก็ตอบยากเหมือนกันนะ บางเดือนไม่ได้ไปทานข้าวนอกบ้านเลยก็มีแต่บางเดือนก็หลายหนหน่อยแล้วแต่โอกาสและตังค์ในกระเป๋า ก็เบาๆ ก้เป็นร้านข้าวต้มร้านอร่อย หนักหน่อยก็อาหารญี่ปุ่น แต่บ่อยไม่ได้ ราคาเห็นแล้วใจหายอยู่ เรื่องดืมก้แค่น้ำเปล่า ก็หรูแล้วเครื่องดื่มอื่นๆ ก้ทานกาแฟบ้างกับลูกค้าในร้านกาแฟคุยงานกัน แต่ที่สุดโปรดก็ไปนั่งฟังเพลงเบาๆค่ะ (สั่งอาหารน้อยๆ ..แบบว่าอาศัยนั่งฟังเพลงประมาณนั้น)

ผมดื่มทุกวัน ยิ่งวันนี้หนักหน่อย เพราะต้องหาเงินจ่ายเงินเดือนพนักงาน