Verified answer

จริงแล้วไม่เคย

แต่ก็เกือบเคยถึงผิดกฎหมายอาญาบ้านเมืองเชียว

วันหนึ่งเพื่อนซึ่งเพิ่งรู้จักกันไม่นาน ชวนผมไปขโมยรถจักรยานยนต์บอกว่าเป็นของตนเอง

ซึ่งจอดใต้ถุนบ้านน้าชาย เพื่อนบอกว่าพ่อห้ามไม่ให้ใช้ แต่พ่อเพื่อนต้องไปต่างจังหวัด

จึงไปฝากจอดบ้านน้าชาย เมื่อไปถึงใต้ถุนบ้านน้าชาย ปรากฏว่ามีโซ่ล่ามล้อคล้องกุญแจไว้

จึงเอารถรถออกมาไม่ได้ ผมกับเพื่อนจึงพูดกันเสียงดังว่าจะทำอย่างไรกันละทีนี้ พูดดังจนน้าชาย

เพื่อนตื่นขึ้นมาส่งเสียงเอะอะโวยวาย ว่ามีขโมยมาลักรถเพื่อนได้ยินดังนั้น ตะโกนให้ผมหนี แบบสุดชีวิต

"หนีให้รอดนะมึง งานนี้ติดคุกนะโว้ย" ด้วยความพริ้วพอตัว ผมจึงหนีรอดออกมาได้

รุ่งเช้าจึงรู้จากเพื่อนอีกคนว่า นั่นไม่ใช่ญาติโกโหติกาของเพื่อนคนนั้นเลย "เกือบไปแล้วสิงหา"

คนโง่เป็นเหยื่อคนฉลาดจริง ๆ และหมายรวมถึง"คนซื่อ" ด้วย

นับแต่นั้นมาก็เลิกคบกันไปเลย

ถ้าถามว่า ขโมยไหม ปากกา ดินสอ ยางลบ และเวลาทำงานตอกบัตร เหอ เหอ เหอ

ก็มันงานของผมเอง ที่ทำงานของผมเอง เหอ เหอ จะขโมยก็กลัวว่าจะเป็นโรคจิตครับ แต่แอบมาส่องรู้รอบในเวลางานอ่ะมีอยู่หรอก เวลาเซ็งๆเบื่อๆ ก็จะแว่บเข้ามาสักแป๊บแล้วก็ออกไป ถือว่าขโมยเวลาที่จะสร้างอนาคตของตัวเองมาใช้หรือเปล่า เหอ เหอ

ตอนเป็นเด็กอายุเพิ่งจะ 16 ปี (เป็นวัยที่สามารถทำงานได้อย่างถูกต้องตามกฏหมายของที่นี่) คุณแม่ผมอยากจะสั่งสอนผมให้เข้มแข็งเหมือนเด็กคนอื่น โดยการหัดทำงานตอนช่วงซัมเม่อร์ งานแรกของผมคือเป็นบัสบอยที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยน เหอ เหอ เหอ ทำได้วันเดียว (นับจริงๆไม่กี่ชั่วโมงด้วยซ้ำ โดนไล่กลับบ้าน มิหนำซ้ำเจ้าของยังโทรฯไปฟ้องคุณแม่ผมซะอีก เซ็งเจงๆ กลับบ้านก็โดนด่า ค่าแรงก็ไม่ได้ เพราะไปขโมยน้ำสลัดเขากิน มันอร่อยปานสวรรค์ ไม่เคยซัดน้ำสลัดอะไรที่อร่อยปานนั้น ผมก็เลยยกเหยือกดื่มมันฮวบๆ เชฟใหญ่เห็นโคตรโกรธผมเรย ไปฟ้องเจ้าของร้านถึงพฤติกรรมผม ขโมยน้ำสลัดดื่มเฮือกๆเหยือกใหญ่ ผมเลยโดนไล่ออกภายในไม่กี่ชั่วโมงเรย ค่าจ้างก็ไม่ให้ แม่บอกว่าเขาไม่คิดค่าน้ำสลัดก็บุญแล้ว ค่าชั่วโมงผมไม่พอจ่ายค่าน้ำสลัดเหยือกนั้นหรอก ให้ลืมมันไปซะ เหอ เหอ

ไม่รู้ว่าเรียกว่า "ขะโมย" หรือเปล่าค่ะ เพราะกลับบ้านต่างจังหวัด พอเลี้ยวเข้าบ้าน ผ่านบริเวณสวนของ พี่ ป้า น้า อา(สมัยก่อน เพราะสวนของเราเองจะมีแต่กล้วย มะพร้าว) หน้ามะม่วงอยากกินมะม่วงอะไรก็เก็บ ๆ ๆ ๆ หน้ามะนาว อยากกินมะนาว ก็เก็บ ๆ ๆ แล้วก็ไปถึงบ้าน พี่ ป้า น้า อา ก็จะบอกว่าขอทอดกฐินผลไม้นะ

ถ้าบอกไม่เคย ก็เท่ากับโกหก เคย.ซิ แต่ไม่เคยขโมย ของใข้ของคนอื่น หยิบเอาตังแม่ ไปซื้อไอ้ติม แม่จับได้โดนเขกหัว บอกว่าไม่ต้องขโมย ขอ ก็ให้ ตอนเด็กๆ โรงเรียนปิดเทอม เดินยิงนกตามทุ่งนา แอบย่อง เข้าสวนลุง แอบย่อง เข้าสวนลุง พอปีนขึ้นไปนั่งอยู่บนคอต้นมะพร้าว ก้มลงมาดู เพื่อนๆมันวิ่งหนีกันไปหมดแล้ว เห็นแต่เจ้าของสวน ยืนแยกเขี่ยว อยู่ใต้ต้น ลงก็ลงไม่ได้ ใจดีสู้เสีอ ไครจะเอ่ยปากก่อน ระหว่าง เจ้าของสวนกับผม สักพักเจ้าของสวนต้องยอมแพ้ ผม ไหนไหนก็ขึ้นไปแล้ว เอาลงมาให้หมดทั้งลูกแก่ลูกอ่อน เด๋วจะหาว่าไม่แน่ ลงทุนแบกกลับไปให้อีก โหย เหนื่อย เนี่ยผลของการขโมยของเขากิน คิคิคิ แต่ตอนนี้ ไม่เคยหยิบของไคร นะคับ ก็แค่วีรกรรมตอนเด็กๆ ก็แค่ผลไม้ กินก็กินใต้ต้นไม่ได้ขนไปขาย ต่างจังหวัดเขาไม่ค่อยว่ากัน แต่ปัจจุบัน เศษฐกิจเก็บกินมันหมดไปแล้ว การแบ่งปันก็น้อยลง ป่าชุมชนก็กำลังหมดไป โฉนดชุมชนรัฐก็ไม่ยอมออกมา หน่อง มาทวงนะ รัฐฟังไว้ด้วย อย่าให้ลุกฮือ ถือ เคียว ก็แล้วกัน

ขอสารภาพตรงนี้เลย เคยขโมยไข่ไก่ของเพื่อนบ้าน ตอนแม่ไก่เผลอเดินไปหาอาหารกิน

ตอนยังเด็ก ๆ ด้วยความสนุกคะนอง ไม่รู้จักคำว่าบาปคืออะไร โตขึ้นรู้สึกละอายใจมาก

พอแม่ไก่เดินกลับมาไม่เห็นไข่ที่ตนฟักไว้เมื่อสักครู่ เที่ยวร้องหาลูกและคงทรมานใจ..

เหมือนมาสารภาพบาปกลายๆเลยเชียว..

ในอดีตเคยลักโขมยมั๊ย เคยครับ..ด้วยความคิดแบบอยากได้ ขาดการยับยั้งชั่งใจ

เมื่อคิดย้อนไปก็เสียใจกับการที่เรากระทำให้ผู้อื่นได้รับความเดือดร้อน

ไม่เคยคิดจะขโมยค่ะ

คือว่าจริงๆแล้ว ถ้าคนที่ขโมยของแล้วเกิดเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป ก็ถือว่าจิตใจยังเกือยดีแล้ว

แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ควรแก้ไขสำหรับการสำนึกผิด นั่นก็คือ ไม่ควรยกหาข้ออ้างใดๆมาประกอบการสำนึกผิดค่ะ

ทำได้ดังนี้ ก็ถือว่าจิตใจโอเคแล้วค่ะ

" มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ "

หนูจะพูดตามความเป็นจริงน่ะค่ะ

ตอนเด็ก ๆ หนูเป็น......................นักเด็ดดอกไม้ค่ะ

( ห้ามคิดลึก น๊า )

เจอ............ดอกมะลิ ดอกกุหลาบ ดอกจำปี

ที่หน้าบ้านใคร เด็ดเรียบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ค่ะ

เรียกว่า.......................

เด็ดแบบ " ไม่เหลือซาก " กันเลยยยยยยยยยยยยยยย ทีเดียวเชียวเนียวค่า

เตรียม............ถุง

เตรียม............ไม้ส่อย..........พร้อมมมมมมมมมมมมม

" ไม่เต็มถุง ไม่กลับบ้าน " อ่ะค่ะ

เมื่อก่อนรู้สึกว่า...............สนุกสนาน มั่ก มั่ก

แต่เดี๋ยวนี้..................

รู้สึกว่าทำไม ? ในช่วงเวลาเด็ก ๆ " ทำไปด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " ขนาดน้านนนนน น่ะ

รู้สึกว่า " ผิด " มั่ก มั่ก

ตอนนี้โตแล้วก็ยัง.............ชอบเด็ดดอกไม้ ...........อยู่ค่า

แต่..................

เป็น " ดอกไม้ " ในบ้านของเราเองน่ะค่ะ

( อายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จังงงงงงงงงงงงงงงงงงง )

แฮ้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

.......ฟังเพลงดีกว่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา น๊าค๊า........

" อุทยานดอกไม้ "

http://youtu.be/vfjhm-JvGPM

ไม่เคนทำนะ ยกเว้น พูดโจ๊กกับเพื่อนๆ อย่างมาสายลาขาดไม่มีเพราะแว๊บออก อะไรทำนองนี้เรียกว่า พออยู่กับเพื่อนๆ ไปปาร์ตี้กัน เม้าท์เอามันเอาฮา เป็นโจ๊กร้ายเหน็บแนม

แต่ก็ไม่ค่อยทำจริง ๆ และถ้าคนมาได้ยินเอาไปบอกเจ้านายก็เสียวสันหลังวาบเหมือนกันนะ

เพราะคนที่เอาไปพูดก็แสดงว่า ไม่ได้คิดดีกับเรา คิดร้ายไม่น่าคบ

อ้อ แล้ววันที่ 1 พ.ค. ก็ไม่ได้เป็นวันหยุดราชการเป็นวันหยุดเอกชน

ตอบตรงๆว่าไม่เคยมานานแล้วครับ มีบ้างเคยบ้าง แต่รู้ว่ามันไม่ดีก็จะไม่ทำแล้วครับ.