Verified answer

ครึ ครึ ครึ มันเป็นพิธีการด้านจิตวิทยาแต่บุร่ำโบราณนานมาแล้ว ตามความเชื่อของทิศทางในการหมุน

ทักษิณาวรรต คือ การวนขวาของจักรวาลเพื่อก่อเกิดทุกสรรพสิ่ง โดยวนเข้าหาจุดศูนย์กลาง เช่น วนโบสถ์ วนเจดีย์ วนรูปเคารพ คือ เอาด้านขวาของเราเข้าด้านในด้านซ้ายออกนอก เป็นการแสดงความเคารพอย่างนึง เช่น ในบทสวดอิติปิโสฯ ว่าเป็นอริยะสงฆ์ควรอัญชลี และทักษิณาทาน เป็นต้น

ที่ต้องมากครั้ง เช่น 3 รอบ ก็เป็นการย้ำคิดย้ำทำว่าเจาะจงเป็นอย่างงั้นๆ เช่น นะโม(ตัสสะ) ทุติ ตะติ เป็นต้น ตอกย้ำให้เป็นจริง

และในการควบคุมคนหมู่มาก การบอกกล่าวครั้งเดียว อาจถูกลมพัดหายไปก็มากมี เพราะความไม่รู้มักเคียงข้างกับความไม่แยแส(ทำไปงั้นๆ)

การวน 3 รอบ เช่น การท่องอิติปิโสทักษิณาวรรษรอบโบสถ์รอบเจดีย์ 3 รอบในเนื่องวันสำคัญทางพุทธศาสนา จุดมุ่งหมายก็อยู่ที่ตรงนี้

การวนรอบเมรุก็เหมือนกัน หากทำได้ก็ควรทำ(ไม่ยาก) นอกจากมีอุปสรรคบางอย่าง เช่น ฝนตก ฟ้าผ่า พายุกระโชก ลูกเห็บตก หรือสถานที่ไม่อำนวย เป็นต้น เป็นการตอกย้ำทางความคิดถึงความดีของผู้จากไป ขออโหสิกรรมที่ล่วงเกิน หรือให้อภัยไม่ติดข้องในกันและกัน และจะได้ไม่ข้องติดที่ไม่ได้กระทำในการณ์นั้นๆ(เชื่อตามที่เค้าทำตามกันมา) เชื่อว่าทั่นอื่นคงสงสัยว่าเหตุใดจึงไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ ซึ่งหากอธิบายให้เข้าใจได้ เรื่องจากปากต่อปากไปคงไม่เกิดขึ้นได้(นินทากาเลตามธรรมชาติ ความเคยชินทางสังคม จุดโจมตี..ไม่ควรประมาทเพราะคิดเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ)

ถามว่าได้หรือไม่ได้ ผมว่ามันเกี่ยวกับระยะเวลากับเหตุการณ์มากกว่าว่าเหมาะสมหรือไม่ ถ้าทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ก็ไม่ทำ แล้วแต่เจตนาของคนมีเคราะห์(ร่วม)หาใช่คนที่จากไปไม่ แต่หากเราต้องนอนอยู่ในที่ๆเค้าแห่กันนั้น กระแสการวนเข้า(ทักษิณาวรรษ)ต้องมีผลอะไรบางอย่างที่เรายังไม่รู้ เพราะจะรู้เมื่อถึงเวลานั้น ไม่งั้นบรรพบุรุษจะจัดอยู่ในพิธีการด้วยทำไม เช่น ทำไมไม่วนออก(อุตรวรรษ) คือ เหวี่ยงออกไปแล้วก็ไปเลยอย่ากลับมาอีก(ฮา) แล้วทำไมสวัสดิกะจึงต้องวนเข้าด้วย วนออกไม่ได้หรือ(ศาสตร์แห่งมายิก) ล้วนบ่งบอกถึงการเกิดใหม่และการทำลาย(วนออกไม่ทิ้งเศษอณูเหลือไว้ หรือกาลีวรรษ)ทั้งนั้น ซึ่งเรื่องนี้ล้วนอยู่ที่เจตนาของคน ว่าได้ฤา ยุคสมัยเปลี่ยนแปลงกันได้(อยากทำอะไรก็ทำ) ล้วนเป็นอนิจจังทั้งนั้น(ฮา)

จะได้รับเกียรติอันนั้นหรือป่าว เฉกสงครามกลางเมือง เอาร่างไปทิ้งกลางทะเลก็ถือเป็นเกียรติอย่างลูกทะเลได้เหมือนกัน(ฮา) ถึงรอบผมมั่ง ขอรับเกียรติอันนั้น(แห่วนรอบเมรุ 3 รอบ)คงจากไปอย่างสุขใจไม่น้อยเลย(ฮา)

แล้วรู้ฤา งานศพต้องเป็นงานที่โศกเศร้า(เสมอไป) เช่น บังคับให้น้ำตาไหลจากการจากไปของผู้นำบางคน(ฮา)

ถ้าจำเป็นก็ไม่น่าที่จะมีปัญหานะ เราเคยไปงานศพมางานหนึ่งกำลังจะวนรอบเมรุเดินไปได้ไม่ถึง 3 เมตรฝนตกกระหน่ำชนิดไม่ลืมหูลืมตาหลายชั่วโมงก็ไม่มีที่ถ้าว่าจะหยุดสุดท้ายก็ยกขึ้นเมรุไปเลยงะ

เราพิจารณาจากสภาพจิตใจของเราละกันค่ะ

รู้สึกอย่างไรกับการจากไป

สำหรับผู้จากไป เราได้ทำหน้าที่ตามกำลัง ความสามารถ และ"คำชี้นำ" ของทางวัด เรียบร้อย

ส่วนผลพลอยได้แนวเถิดเทิง ถือเป็นกำไรมหาศาล

ส่วนตัว ดั๊นคิดว่า เมื่อใครสักคน จากชีวิตนี้ไป ไม่จำเป็นจะต้องนำมาซึึ่งความเศร้าโศกเสียใจ เสมอไป

บางครั้ง เราอาจยินดี หากโลกปัจจุบัน ไม่ค่อยน่าอภิรมย์กับชีวิตนั้นเสียแล้ว

การได้ไปเร่ิมต้นชีวิตใหม่ รูปแบบใหม่ ภพภูมิใหม่ หรืออะไร น่าจะเป็นนิมิตหมายอันดีค่ะ

วนรอบเมรุ 3 รอบ เป็นพิธีการปลงเรื่อง ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ของคนที่ยังมีลมหายใจอยู่

การเดินวนขวาสามรอบ ให้เห็นถึงความไม่เที่ยงความเป็นทุกข์ไม่มีอะไรยึดถือมั่นหมายได้

แต่คนส่วนใหญ่ที่เดินกันก็สักแต่ว่าเดินตามๆ กันไป ไม่รู้หรอกว่าเดินเพื่ออะไร?

หากวันนี้เราเข้าใจหลักการปลงดีแล้ว จะวนรอบเมรุ 3 รอบหรือจะไม่เดินก็ไม่เห็นแตกต่าง

ส่วนมากที่หัวเราะกันอาจจะมีทั้งเข้าใจและไม่เข้าใจความหมายอันลึกซึ้งก็อาจเป็นไปได้

พิธีกรรมเป็นเพียงเครื่องมือที่คอยเตือนสติคน และถ้าเรามีสติรู้ตัวในการกระทำต่อสิ่งต่าง ๆ

นั่นก็คือกุศลผลบุญอย่างหนึ่งของผู้ประพฤติปฏิบัติดีแล้ว

ไม่ยึดติด ก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่ค่ะ

มันเป็นตามความเชื่อ ประเพณีและพิธีกรรม

มันเป็นตามความเชื่อและพิธีกรรม. ความดีความชั่วที่เคยสั่งสมมาของคนตายเท่านั้น

ที่จะเป็นคำตอบสุดท้าย... ของดวงจิตผู้ล่วงลับไปแล้ว

ก็คิด"วนในใจ"ซิคะว่า ครบสามรอบแล้ว.